Voetbal is een passie die ook leed veroorzaakt, zo ook aan de Nieuwstraat.
Vooral de jaren 1974, 1988 en 1990 staan bij velen in het geheugen gegrift.
Als er een grens is, zijn degenen aan de andere kant “de anderen”.
De overwinning of nederlaag van het eigen team veroorzaakt een menselijke reactie: je wint of lijdt mee.
Voor velen is het bijzonder verleidelijk om dit te uiten precies bij de scheidslijn tussen de directe fans van de deelnemende ploegen.
In het verleden was de Nieuwstraat een goede plek om Nederlandse of Duitse gevoelens te uiten. Vooral na interlands verzamelden “voetbalfans” zich bij de grens, provoceerden de mensen “aan de andere kant”, schreeuwden naar elkaar en werden agressief.
Als de “Derde Helft” op de Nieuwstraat niet uit zichzelf opwarmde, dan hielp – zoals is bewezen – de nationale pers met vertegenwoordigers ter plaatse een handje door aanstokers zo nodig met geld op te hitsen. Zo vielen aan Duitse zijde verslaggevers van de Bild-krant en aan Nederlandse zijde verslaggever Mart Smeets op als “opjutters”.
Er waren tenslotte honderden Duitse en Nederlandse politieagenten aanwezig om de situatie onder controle te houden en die konden toch niet voor niets gekomen zijn.
De voorbeeldige politiesamenwerking tussen de Nederlandse en Duitse politie  vandaag de dag had een zeer productief “trainingskamp” op de Nieuwstraat.

Peter Dinninghoff