Zoeken
Sluit dit zoekvak.

Gemeenschappelijke feesten

Processie op Palmzondag in Kerkrade, 1950 (Stadsarchief Herzogenrath)

Nadat eind 1914 het eerste grenshek op de Nieuwstraat was geplaatst, werden gezamenlijke festiviteiten bemoeilijkt of zelfs verboden door politieke omstandigheden.

In augustus 1935 klaagde de burgemeester van Herzogenrath in een brief aan de landraad van Aken:
“Holländische Gesellschaften und Vereine haben in früheren Jahren ihre Feierlichkeiten (Fastnachts-Neujahrsfeiern, Stiftungsfeste usw.) in der Stadt Herzogenrath abgehalten. Weil ich selbst auf Einladung wiederholt solche Festlichkeiten besucht habe, kann ich versichern, dass bei diesen Festlichkeiten ein bedeutender Umsatz in Frage kam. Seit etwa 2 Jahren werden derartige Festlichkeiten überhaupt nicht mehr in Herzogenrath abgehalten. [.…]  Dabei ist mir erklärt worden, dass die recht scharfe Grenzkontrolle der Mitglieder der Vereinigung zur Ablehnung der Feier in Herzogenrath veranlasst habe.” (Stadsarchief Herzogenrath)

Optochten, zoals de Palmpasenoptocht of de carnavalsoptochten, werden na het einde van de oorlog speciaal langs de Nieuwstraat geleid, zodat de buren ondanks de scheiding toch konden meevieren. Kort na de oorlog werden deze optochten ook gebruikt om snel “iets” door het hekwerk aan vrienden en familie aan de andere kant te geven. Dit was vooral in de moeilijke naoorlogse periode erg handig.

Later vonden er gezamenlijke festiviteiten plaats op de Nieuwstraat om aandacht te vragen voor problemen van de grenssituatie:Bijvoorbeeld op 24 maart 1970 werd het kunstwerk “D’r Knub” onthuld met de inscriptie “Alle Menschen werden Brüder” (Alle mensen worden broeders). Op 16 september 1989 vond er een grensoverschrijdend straatfeest plaats onder het motto “Diesseits” (Kokelestraat/Plattwei) – “Jenseits” (Josefstraat/Domanialeweg). Dit festival werd georganiseerd door buurtbewoners die een initiatief hadden opgericht om de grenshekken voor eens en altijd af te schaffen en de Nieuwstraat om te vormen tot een gemeenschappelijke woonstraat.

In 1991 werd besloten tot een informele samenwerking tussen de gemeenten Kerkrade en Herzogenrath – “Eurode” werd opgericht. Ter gelegenheid hiervan werd op 13 juli 1991 op de hoek van de Nieuwstraat/Pannesheiderstraat het monument “De Wachter” onthuld en werd een feesttent geplaatst boven de muur midden op de Nieuwstraat.

In mei 1995 vond het grootste feest op de Nieuwstraat plaats, toen eindelijk de heringerichte Nieuwstraat zonder grensafscheidingen officieel werd geopend.Sindsdien worden de “Eurodedagen” gevierd als straatfeesten midden op de Nieuwstraat.

Feesttent voor de “Eurode”-viering in 1991 (Foto: Matthias Wolfs)

De Zuid-Limburger 27-02-1952:

Naar het krantenbericht

De carnavalsoptochten vonden later plaats op zondag in Herzogenrath en op maandag in Kerkrade, zodat de bevolking beide optochten kon vieren (Matthias Wolfs)

16-09-1989: Opening straatfeest “Diesseits” (Kokelestraat/Plattewei) – “Jenseits” (Jozefstrasse/Domanialeweg), georganiseerd door de buurtbewoners (met een stuwende rol van het echtpaar Hasse) om te komen tot verwijdering van de leiconblokken en om van de Nieuwstraat een woonstraat te maken. Midden op het podium met microfoon burgemeester Mans (Gemeentearchief Kerkrade)

13-07-1991: Na de officiële bekrachtiging van het samenwerkingsverband tussen Kerkrade en Herzogenrath (EURODE). werd op de hoek Nieuwstraat-Pannesheiderstraat een monument onthult door de burgemeesters van Kerkrade en Herzogenrath, resp. de heren Mans en Schultheis (Gemeentearchief Kerkrade)

Scroll naar boven

Ooggetuigenverslag

Ooggetuigen – Willi Beetz

Een kleine anekdote van Willi Beetz over de Corpus Christi-processies, die ook in de tijd verspreid aan de Duitse en Nederlandse kant van de Neustraße plaatsvonden:

Op de feestdag van Corpus Christi was het erg warm en moest de priester van Herzogenrath, Anton Busen, de monstrans voor zich uit dragen in de brandende zon. Zijn collega uit Kerkrade zag aan de andere kant van de grens hoe de kracht van de Duitse priester afnam en hij steeds zwakker werd. Hij besloot toen over het draadhek te springen, waarbij zijn priestergewaad scheurde, nam de monstrans over en droeg deze het laatste stukje voor zijn collega-priester.